Bierzmowanie – dokumenty

Sakrament bierzmowania

wymagane dokumenty

Dokumenty potrzebne do przyjęcia sakramenty Bierzmowania

  1. Metryka chrztu;
  2. Zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji;
  3. W przypadku osób starszych – świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej.

Katecheza parafialna przed Sakramentem Bierzmowania

Zapraszamy na spotkania dla kandydatów i rodziców według ustaleń księdza prowadzącego. Informacje będą przekazywane indywidualnie młodzieży  i w ogłoszeniach parafialnych.

Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty umacnia chrześcijanina,

aby wiarę swoją mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył.

Modlitwa o siedem darów Ducha Świętego ma swoje biblijne źródło.

Są nim słowa proroka Izajasza:

I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni.

I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu,

duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej (Iz 11,2)

Mamy nieskończenie wiele darów Ducha Św. Do głównych darów należy wymienić:

  1.   Mądrości
  2.   Rozumu
  3.   Rady
  4.   Męstwa
  5.   Umiejętności
  6.   Pobożności
  7.   Bojaźni Bożej

Sakramentu bierzmowania udziela się przez namaszczenie krzyżmem na czole, którego dokonuje się wraz z nałożeniem ręki, i wypowiedzenie słów: „Przyjmij znamię daru Ducha Świętego”. Krzyżmo to olej zmieszany z balsamem poświęcony przez biskupa diecezjalnego w Wielki Czwartek podczas Mszy krzyżma.  Zwyczajnym szafarzem sakramentu bierzmowania jest biskup. Owocem sakramentu bierzmowania jest pełne wylanie Ducha Świętego, jakie niegdyś w dniu Pięćdziesiątnicy stało się udziałem Apostołów. Bierzmowanie przynosi zatem wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej, to znaczy:

  • głębiej zakorzenia w Bożym synostwie (zob. Rz 8,15);
  • ściślej jednoczy z Chrystusem;
  • pomnaża dary Ducha Świętego;
  • udoskonala więź z Kościołem;
  • udziela specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża;
  • bierzmowanie podobnie jak chrzest wyciska w duszy chrześcijanina duchowe znamię, czyli niezatarty charakter. Dlatego ten sakrament można przyjąć raz w życiu. (KKK 1302-1303, 1317; KKK 268)

Przygotowanie do przyjęcia sakramenty bierzmowania w naszej parafii odbywa się zgodnie z zaleceniami dokumentów Kościoła, poprzez:

1. Systematyczne zgłębianie swojej wiary: codzienna modlitwa, coniedzielna Eucharystia, systematyczna spowiedź., czytanie prasy i książki katolickiej.

2. Gorliwy udział w katechezie szkolnej.

3. Udział we wszystkich parafialnych spotkaniach kandydatów do bierzmowania.

Sakrament bierzmowania wraz ze chrztem i Eucharystią należy do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, dlatego przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu.

Chrystus Pan obiecał swoim uczniom, że Duch Święty będzie ich wspomagał, aby także wobec prześladowców dawali świadectwo nieugiętej wiary. W dzień przed swoją męką obiecał Apostołom, że ześle od Ojca Ducha prawdy, który pozostanie z nimi na zawsze. Wreszcie po swoim zmartwychwstaniu Chrystus obiecał, że wkrótce ześle na nich Ducha Świętego, który napełni ich mocą i uczyni Jego świadkami:„Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (Dz l ,8).

Rzeczywiście w święto Pięćdziesiątnicy Duch Święty w cudowny sposób zstąpił na Apostołów zgromadzonych na modlitwie wraz z Maryją, Matką Jezusa i uczniami. Zostali oni wtedy tak napełnieni Duchem Świętym, że obdarzeni mocą Bożą zaczęli głosić wielkie dzieła Boże. Piotr Apostoł uznał Ducha Świętego, który w ten sposób zstąpił na nich, za dar epoki mesjańskiej. Wówczas zostali ochrzczeni ci, którzy uwierzyli w naukę Apostołów. Otrzymali oni również dar Ducha Świętego. Od tego czasu Apostołowie, wypełniając wolę Chrystusa przez wkładanie rąk, udzielali neofitom daru Ducha Świętego.

Przygotowanie kandydatów

Według nauki Kościoła, przygotowanie do bierzmowania powinno mieć na celu doprowadzenie ochrzczonego do głębszego zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem Świętym, Jego działaniem, darami i natchnieniami, aby mógł lepiej podjąć apostolską odpowiedzialność życia chrześcijańskiego.

Katecheza przed bierzmowaniem powinna także starać się obudzić zmysł przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak i wspólnoty parafialnej. Na tej ostatniej spoczywa szczególna odpowiedzialność za przygotowanie kandydatów do bierzmowania.

Ponieważ chrzest święty udzielany jest dzieciom, stąd przygotowanie do I Komunii świętej, a szczególnie do bierzmowania, daje tę wielką szansę, aby młody chrześcijanin mógł przebyć konieczną drogę wdrożenia w życie dojrzałych chrześcijan. Dlatego biskupi w wielu diecezjach polskich, aby umożliwić młodzieży przejście procesu duchowej formacji, przesunęli czas udzielania bierzmowania na trzecią klasę szkoły gimnazjalnej.

W procesie formacyjnym istotną rolę mają do wypełnienia: rodzina, kapłan, katecheci oraz wspólnota parafialna. Dokumenty Kościoła jednak zasadniczo obowiązek przygotowania do bierzmowania kładą na parafię, a więc kapłanów, katechetów i wiernych, gdyż we wspólnocie z nimi kandydaci do bierzmowania mają możliwość doświadczenia życia Chrystusowego Kościoła.

Kandydat do bierzmowania pozostaje przy swoim imieniu, które nadano mu przy chrzcie, jeśli nie jest to imię świętego należałoby je zmienić. Sprawę wyboru imienia winien omówić z kapłanem lub ze swoim katechetą, lub animatorem.

Świadek bierzmowania

Poszczególnym bierzmowanym zwykle towarzyszy świadek, który przygotowuje ich do przyjęcia sakramentu, przedstawia szafarzowi bierzmowania do namaszczenia krzyżmem, a potem pomaga w wiernym wypełnianiu przyrzeczeń złożonych na chrzcie, zgodnie z natchnieniami Ducha Świętego, którego otrzymali.  Ze względu na współczesne warunki pastoralne wypada, aby chrzestny, jeżeli może być obecny, był także świadkiem bierzmowania. W ten sposób jaśniej zaznacza się związek między chrztem i bierzmowaniem, a funkcje i obowiązki chrzestnego mogą być spełnione w sposób bardziej skuteczny.Nie wyklucza się jednak możliwości wybrania osobnego świadka bierzmowania.

Świadek bierzmowania winien odznaczać się następującymi przymiotami:

a) być wystarczająco dojrzały do spełniania tego obowiązku (ukończony 16 rok życia)

b) być wierzącym i praktykującym katolikiem

c) należeć do Kościoła katolickiego i przyjąć trzy sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię,

d) nie być wykluczonym przez prawo od czynności w aktach kościelnych.

Szafarz bierzmowania

Właściwym szafarzem sakramentu bierzmowania jest biskup. Zwykle on sam udziela tego sakramentu, aby wyraźniej występował jego związek z pierwszym zstąpieniem Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy to Apostołowie napełnieni Duchem Świętym sami przekazywali Go wiernym przez włożenie rąk.

.